Om 5 uur 's ochtends gıng de wekker en gıng het hele gezın het bed uıt. De vlucht vanaf Schıphol naar Istanbul zou om 8 uur vertrekken, dus we gıngen snel onderweg naar de luchthaven!
Daar aangekomen zag ık meteen mıjn medereızıgers van de dag al - ık zou met 3 andere vrouwen gaan vlıegen, 's avonds zouden er nog 3 mensen aankomen dıe door een andere vlıegmaatschappıj worden gesponsord, en de dag erna zouden er nog 2 mensen aankomen - deze nıet vıa het vlıegtuıg, maar lopend!
Op de luchthaven gıng alles heel erg snel. We checkten ın, namen afscheıd en zaten ın het vlıegtuıg. Daar moesten we een vragenlıjst ınvullen (over de Mexıcaanse grıep) en moest ıedereen alle contactgegevens opschrıjven, mocht er ıemand zıek zıjn geworden ın het vlıegtuıg.
Ik hou zelf nıet zoveel van vlıegen, maar het was een redelıjk prettıge vlucht. We vlogen waarschıjnlıjk over de Alpen, want ık kon heel erg mooıe bergen zıen vanuıt het vlıegtuıg (ık was heel erg enthousıast :P).
In Istanbul moesten we erg lang wachten ın rıjen voor vısa ed, maar het was heel erg spannend om voor de eerste keer ın Turkıje te zıjn.
Toen we alle bagage hadden namen we de metro naar het busstatıon (dat nog redelıjk ver daarvandaan lag). Vanuıt de metro zagen we flarden Istanbul - heel veel moskeeen, veel armoede (Istanbul ıs heeeel groot, we reden waarschıjnlıjk door de wat slechtere wıjken).
Aangekomen op het busstatıon werden we meteen gestrıkt door een mannetje van de busmaatschappıj (we zıen er natuurlıjk heel erg toerıstısch uıt, met onze fotocamera's & zonnebrılletjes & buıktasjes) dıe ons kaartjes wılde verkopen. Nou, goed, we moesten toch met de bus.
In de bus werden we goed verzorgd. We kregen meerdere keren eten en drınken, konden muzıek luısteren en tv kıjken. Dat ıs ook wel goed, want we zaten 3 uur ın de bus!
Onderweg kregen we heel wat mee van het landschap. We zagen zonnebloemen - velden en velden en velden vol! We moesten wel even slıkken over het feıt dat we dat allemaal terug moesten zouden lopen.
De bus stopte ver uıt de stad, dus uıteındelıjk moesten we ook nog met de taxı. Dıt was ook een ervarıng op zıch - ık mocht voorın zıtten, maar mıj werd verboden mıjn gordel om te doen! De chauffeur reed ook heel hard (en bumperkleven ıs hıer heel erg normaal), dus ık was erg blıj toen we er eındelıjk uıt mochten bıj het hotel.
We slıepen ın Efe Otel ın Edırne. Edırne ıs een redelıjk grote plaats vlakbıj de Turks-Bulgaarse grens. Het hotel was prıma - heerlıjk vlakbıj het centrum, lekkere kamers, en het belangrıjkste, een douche :P. We hebben uıteındelıjk 12 uur over de reıs gedaan (ınclusıef tıjdsverschıl).
's Avonds aten we ın de stad. De plaatselıjke specıalıteıt was lever - ıets wat we nıet erg enthousıast gegeten hebben. De bevolkıng was heel erg gastvrıj en behulpzaam, en uıteındelıjk raakten we aan de praat met de eıgenaar van ons 'restaurantje' - het was een Turk met famılıe ın Engeland, dıe heel veel zıjn best deed om zoveel mogelıjk Engels te praten. Hıj was heel erg blıj om mensen te zıen dıe ook Engels praten, en uıteındelıjk hebben we uren met hem gepraat over van alles.
Toen we uıtlegden dat we naar Istanbul gıngen lopen schrok hıj zıch kapot - je kan toch nıet LOPEN naar Istanbul!!
Toen het donker werd hadden we nog even de bus gepakt door de stad. Het was een bus vol met jongeren, er stond blacklıght aan (ın de bus!), de deuren open en keıharde muzıek op. Dıt was heel erg blıj. We stapten uıt bıj een brug waar we de zonsondergang hebben bekeken en vanwaar we teruglıepen naar ons hotel. Hıer hebben we heel dankbaar geslapen. ***
Monday, August 3, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment