Tuesday, August 11, 2009

Conclusie

De tocht van Kapikule naar Istanbul is een van de mooiste dingen die ik ooit heb meegemaakt. Ik weet zeker dat ik, in heel mijn leven, nooit meer zoiets speciaals zal zien! Alles geeft zo'n prachtig gevoel - de dorpelingen die zo verbaasd, maar ook zo blij zijn om je te zien, en je alles geven wat ze te bieden hebben.. De politie en het leger, die compleet uit hun rol vallen als ze je zien en flink aan het opscheppen zijn met hun zwaailichten, maar ook gewoon heel erg lief kunnen zijn en waar je uren mee kan zitten om Frans mee te praten.. En gewoon het gevoel wat je krijgt van het lopen - zo'n ultieme vrijheid, de lange lange weg die uitstrekt tot aan de horizon, of de berg over, en dat je weet dat je hem kan trotseren - dit zijn maar een paar van de prachtige dingen die we hebben meegemaakt.
En ook al zat het soms tegen - geen water meer, verdwaald - die dingen horen er ook maar bij, en vallen in het niet bij het geweldige gevoel wat je krijgt als je deze fantastische wandeling volbracht hebt.

Ik weet dat er nu flinke plannen zijn om dit een officiele route te maken - de ECHTE Sultan's trail - en zodra alle wegen en routes geperfectioneerd zijn, zal ik iedereen (!) aanraden om het ook te lopen. Ook al zal niet iedereen politie hebben om ze overal te volgen en te beschermen, ik weet zeker dat iedereen zijn eigen mooie dingen op de route mee zal maken waar ik jaloers op zal zijn :).

No comments:

Post a Comment